Κληροδότημα!

Να και κάτι για το οποίο είμαι υπερήφανος τον τελευταίο καιρό (γιατί άμα περιμένω από τους βαθμούς της εξεταστικής, καήκαμε...)
Μόλις σήμερα κληρονόμησα από τον παππού μία γκλίτσα! (βλ. δεξιά φώτο) Και τί γκλίτσα! Κεντημένη και σκαλισμένη! Ο παππούς αποφάσισε ότι η καλύτερη "προίκα" και κληρονομιά που μπορούσε να μας αφήσει, είναι από μία γκλίτσα τον καθένα (χόμπυ που εξασκεί εδώ και χρόνια!). Οπότε μεταξύ σοβαρού κι αστείου πήγε και μας έφτιαξε τον καθένα μας στην οικογένεια από μία γκλίτσα! Προσωπικά μου παρήγγηλε να την κρεμάσω στο γραφείο μου όταν πάρω το πτυχίο με το καλό. (!)

Ξέρει τάχα κανένας πλέον τί πα να πει γκλίτσα; Αρνούμε να το πιστέψω εάν η απάντηση είναι καταφατική οπότε ας κάνουμε μία σύντομη αναφορά στις ρίζες μας!

Καταρχήν ήτανε μόνιμο αξεσουάρ των τσομπαναρέων! Και η χρήση του; Η προφανής χρήση ήτανε για να περπατάν στο βουνό. Η πραγματική της χρήση όμως ήτανε για να αρπάζουν τα κατσίκια από το κολάρο (φανταστείτε ότι μιάζει με αγκίστρι!) όποτε πήγαινε να ξεφύγει (μην ρωτάτε από που να ξεφύγει :D) 

Ίσως να τραβάγανε και καμιά βλάχα από το ποδάρ' άμα είχε όρεξη ο τσομπάνος, ίσως πάλι να χρησίμευε για να ρίχνει από καμιά στο πατσιά κανενός τζιαναμπέτ'!

Δεν ξέρω εάν όλο το παραπάνω είχε κάνα λογικό νόημα, αλλά προσωπικά χάρηκα για το νέο μου απόκτημα, οπότε στα αρχίδια μου. :)