Δεν είναι greeklish, είναι ένα τραγούδι της Κάτω Ιταλίας για τους μετανάστες...Πραγματικά με άγγιξε, και θέλω να το μοιραστώ μαζί σας... Το κλάμα του μετανάστη λέγεται αλλιώς...γιατί καμιά φορά σ' αυτή τη χώρα, μας τρώει ο υλικός ευδαιμονισμός και ξεχνάμε ποιοι ήμασταν και ποιοι είμαστε...Μόνο κερδίζει η ξενοφοβία και ο ρατσισμός και άλλα επικύνδινα σε -ισμός...
Παρασκευή 21 Μαΐου 2010
Τρίτη 11 Μαΐου 2010
Ονόματα βάσει επαγγέλματος...
Ε ναι, είναι η αλήθεια ότι βρήκα ένα καινούριο τρελούτσικο χόμπυ.... :D. Σήμερα που λέτε εκεί που βαριόμασταν πριν και μετα (και κατά τη διάρκεια) του μαθήματος, με τον φίλτατο Φάνη, σκεφτόμασταν διάφορα ονόματα βάσει επαγγέλματος...Μερικά από τα καμμένα που βρήκαμε είναι τα παρακάτω...
Πέμπτη 6 Μαΐου 2010
Πείσμα εγώ πείσμα κι εσύ...
Ναι καλά καταλάβατε μία καμμένη γυναίκα στη Marfin Bank βρίσκεται στο αριστερό μπαλκόνι. Αίσχος ντροπή όνειδος...είναι η πρώτη φορά που μου έρχεται με τα τεκταινόμενα να βάλω τα κλάματα! Εκατέρωθεν εικόνες ντροπής και από τους αγωνισταράδες και από τους πολιτικάντιδες. Είμαστε ακυβέρνητο καράβι ΤΕΛΟΣ! Η μάλλον είμαστε ένα καράβι που το πηδάλιο το κινεί μία δύναμη έξω από δω και το τσούρμο κάνει ανταρσία και ανοίγει τρύπα στον πάτο του να γλυτώσει... (Πώς έκανε ο μαύρος πειρατής στο Αστερίξ; Ε κάπως έτσι!)
Δευτέρα 3 Μαΐου 2010
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)