Ένα παραμύθι...αλλιώς

 Μια φορά κι έναν καιρό, σ' ένα μεγάααααλο δάσος (κλασσικά) ζούσανε ευτυχισμένα, τα τρία μικρά γουρουνάκια (όχι μην αγχώνεστε). Ο Τίμης, ο Τζίμης και ο Τόμυ...εκεί που παίζανε ανέμελα με τα πουλιά τους, και τα ταϊζανε καναβούρι, έρχεται η μαμά τους η γουρούνα που τη λέγανε Μαρίκα (;). 

-Γουρουνάκια γουρουνάκια μου, θα μου κάνετε μια χάρη;

- Ναι μαμάαααααααα (απάντησαν με μια φωνή τα τρία γουρουνάκια.)

-Θέλω, να πάρετε αυτό το καλάθι, και να το πάτε στα ξαδέρφια σας που βρίσκονται για κάποιον ανεξήγητο λόγο σε κάθε παραμύθι στην άααααλλη μεριά του δάσους!

- Θα πάμε μαμάαααααααα (απάντησαν με ευθυμία)

-Μόνο προσέξτε να γύρισετε πριν νυχτώσει, γιατί το δάσος είναι πυκνό και τρομακτικό σαν την Παθολογίου 6ου έτους!

- Εντάξει μαμάαααααααααααα!

Και μια και δυό αρπάζουν από ένα καλάθι τα τρία γουρουνάκια, και τραβάν προς το δάσος...Τα ξαδέρφια τους ήτανε τα τρία μικρά κατσικάκια, ο Μήτσος, ο Κίτσος και ο Φίτσος, που στο εντωμεταξύ επειδή δεν είχανε κινητά τηλέφωνα τότε, δεν ήξεραν ότι θα έρθουν τα ξαδέρφια τους!

Μπαίνουν λοιπόν τα γουρουνάκια μες στο δάσος κι αρχίζουν να τραγουδάνεεεε...<<Περπατώ περπατώ εις το δάαααααασος, όταν ο λύκο δεν είναι δω, λύκε λύκε είσαι δω;;;>> (Καμιά απάντηση...) Και δώστου πάλι το ρεφραίν...<<Λύκε λύκε είσαι δω;;;>> (Πάλι καμιά απάντηση). Ε να μην τα πολυλογούμε, μια δυο τρεις, ξετσουτσούνισαν τα γουρουνάκια που δεν ήτανε ο λύκος εκεί κι άρχισαν να τον κοροϊδεύουν...<<Έεεεεελα λύκε είσαι δω;>> <<Όχι;;;>> <<Μπουαχαχαχαχαχαα>>.

Ε αφού ψωλάρανε καμιά ώρα σε μια ανοιχτωσιά, βγαίνει μία κουκουβάγια από μια κουφάλα...<<Ρε μαλακισμένα;Δεν πάτε να πέξετε πουθενά αλλού γαμώ το λύκο σας γαμώ;>> ΦΛΑΠ! Ο Τίμης πέταει ένα αυγό στην κουκουβάγια, η οποία γεμίζει κροκάδια από την κορφή ως τα νύχια! Παίρνει ανάποδες τότε η κουκουβάγια, και πάει μια και δυο στην αλεπού. 

-Που σαι μωρή αλέπου;

-Να εδώ διαβάζω χειρουργική (γιατρός η αλεπού)

-Λοιπόν άσε το κεφάλαιο 30 (πάγκρεας) για αύριο, και τράβα πιάσε τον λύκο πες ότι τον κοροϊδεύουν κάτι γουρουνάκια...Αλλάαααα όλα κι όλα...θέλω κι εγώ να μου κρατήσετε  λίγο κότσι!

Το ακούει η αλεπου, και πάει μια και δυο στο λύκο! Στο δρόμο που επήγαινε βρίσκει έναν λαγό αραχτό δίπλα σε ένα ποτάμι. 

- Τί κάνεις εδώ λαγέ;;;

- Τίποτα ρε καρντάσαινα...να εδώ χαλαρά. Φραπεδάκι, ταβλάκι, εφημεριδίτσα (σαλονικιός ο λαγός) , ρίχνουμε και από κανένα στο λιοντάρι...

Ωπ τ' ακούει η ρουφιάνα η αλεπού, και ξεχνάει το λύκο και τρέχει να το πει στο λιοντάρι. 

Πάει στο λιοντάρι και του λέει...

-Μάστορα, κάτι άκουσα ότι ο λαγός σε διασύρει.

-Δηλαδή τί λέει;

-Να λέει ότι είσαι...Πώς να στο πω...Τρύπιος

-ΟΚ τη γάμησε!

Σηκώνεται το λιοντάρι και πάει μαζί με την αλεπού στο ποτάμι. Βλέπει τον λαγό αραχτό εφημεριδίτσα, ταβλάκι, φραπεδάκι (ακόμα το είχε στη μέση), και του λέει...

- Τί γίνεται ρε λαγέ τί κάνεις;

- Τίποτα μωρέ να εδώ τα ίδια...φραπεδάκι, ταβλάκι, εφημεριδίτσα, ο Ηλίας βαράει ντάλα, ε...λέμε και καμιά μαλακία να περασει η ώρα...

-Εσύ αλεπού για νά' χουμε καλό ρώτηγμα που πας; (ρωτάει το λιοντάρι)

-Να μωρέ συνενοήθηκα με την κουκουβάγια, να πάω να ρουφιανέψω στο λύκο ότι τρία γουρουνάκια τον κοροϊδεύουν και να πάει να τα φάει, και θα μοιραστούμε δια τρία τα κοψίδια. (Η οικονομική κρίση είχε φτάσει και στο δάσος βλέπετε, και τα ζώα δεν είχανε να φάνε)

-Αααα όλα κι όλα...θα έρθω κι εγώ μαζί, και η μοιρασιά δια 4! Τί σκατά βασιλιάς είμαι!;

-Θα σου λεγα τώρα αλλά ας όψεται η πείνα μου...

-Τί είπες αλεπού;

-Τίποτα έχω μια λόρδα λέω ουυυ μεγάλη!

Πάνε λοιπόν κομπανία η αλεπού με το λιοντάρι να βρούνε το λύκο. Βρίσκουν τον λύκο αραχτό, να κάνει τη μεσημεριανή του σιέστα. 

-Μαλάκα ξύπνα σε βρίζουν! (λέει η αλεπού)

-Ποιος, που, πότε, γιατί; (πετάγεται με μιας πάνω ο λύκος)

-Ε να μωρέ κάτι χοιρινά λεν ότι τον παίρνεις! (πονηρή η αλεπού ήθελε να δώσει κίνητρο). Πάμε να τα πιάσουμε και θα μοιραστούμε τα κοψίδια εγώ εσύ το λιοντάρι και η κουκουβάγια!

-Έφυγε man, πάμε! Είπε αμέσως ο λύκος.

Στο εν το μεταξύ τα τρία γουρουνάκια συνέχιζαν ανέμελα το παιχνίδι μέσα στο δάσος! Είχε πάει 6 το απόγευμα και είχαν δρόμο μπροστά τους! Εκεί που παίζαμε, λέει ο Τόμυ ο γκομενιάρης...

-Εδώ παρακάτω μένει η Χιονάτη πάμε να πιούμε καμιά φραπεδάρα με το μωρό;

-Μπα λέει ο Τίμης, δεν μ' αρέσει αυτή! Αφού το ξέρετε ότι μ' αρέσουν οι μικρότερες !Πάμε στη Κοκκινοσκουφίτσα!

- Μπα εμένα μ' αρέσουν οι ώριμες λέει ο Τόμης...Δεν πάμε παρακείθε που μένει η γιαγιά της Κοκκινοσκουφίτσας;

-Εγώ λέω, αντέτεινε (πςςςς) ο Τζίμης, να τις δώσουμε και τις τρεις ραντεβού δίπλα στη μεγάλη φασουλιά!

-ΟΚ! λέει ο Τίμης...θα στείλω μύνημα στο fb στα μωρά και κανονίζουμε! (Είπα δεν έχει κινητά όχι δεν έχει ίντερνετ!)

Η κομπανία όμως με τον λύκο, το λιοντάρι, την κουκουβάγια και την αλεπού συνεχίζουν να τα ψάχνουν...Ψάχνουν εδώ, ψάχνουν εκεί, ψάχνουν παραπέρα, πουθενά! Οπότε αποκαμωμένη η αλεπού φωνάζει...

-Ρε μαλάκες τα παιξα, έχει φτάσει το στομάχι στην πλάτη και βαράνε τα πιστόνια του.Δεν πάμε από τη μεγάλη φασουλιά να φάμε κάνα φασόλι μέχρι να τα βρούμε;

Αφού συμφώνησαν κίνησαν για τη μεγάλη φασουλιά...

(To be continued γιατί νύσταξα...και θα αρχίσω να γράφω μεγαλύτερες μαλακίες...)