Φοιτητική Παθολογία

ΦΟΙΤΗΤΙΚΗ ΠΑΘΟΛΟΓΙΑ

Παρακάτω ακολουθεί μία επιτομή της Φοιτητικής Παθολογίας (ΦΠ), η οποία οφείλει να γίνει υποχρεωτικό μάθημα του προγράμματος σπουδών. Αλιευμένο από το ίντερνετ το θεώρησα πολύ κρίμα να το χάσω :D :D :D Enjoy!

Ιατρικά ανέκδοτα...

Ιατρικά αστεία από ένα mail που έλαβα...πολύ γέλιο...

- Γιατρέ, μερικές φορές έχω έντονη επιθυμία να πεθάνω. Τι να κάνω;

- Αφήστε το σε μένα.!!!!!!!!!!!!!!!!!

- Γιατρέ μου, η καρδιά μου χτυπάει ακανόνιστα.

- Μην ανησυχείτε. Σε λίγο θα σταματήσει!!!!!!!!!!!!!

Ζεϊμπέκικο : Ο Μοναχικός Θρήνος

Το ζεϊμπέκικο δύσκολα χορεύεται. Δεν έχει βήματα είναι ιερατικός χορός με εσωτερική ένταση και νόημα που ο χορευτής οφείλει να το γνωρίζει και να το σέβεται.

Διακοπές στο Ψωλείδι

Πάει και φέτος το μπούλο...Π-ι-οσείδι τελος! Και τώρα το τοπ των ατάκων που ακούστηκαν!

Το ψυχικό όργανο...

Στην παραπάνω κατάσταση βρίσκεται το ψυχικό μου όργανο τις τελευταίες μέρες. A! Για τους αδαείς, πρέπει να σας το αναλύσω. Όπως κάθε σύστημα έχει τα όργανα του, στομάχι, οισοφάγος, έντερα κλπ στο πεπτικό, έτσι και η ψυχή έχει ένα όργανο (έτσι λέει ο Freud).

Μπέος facts!!!

 And now...some ΜΠΕΟΣ FACTS!!!

• Ο Μπέος έχει στήσει παιχνίδι στο Football Manager
• Ο Μπέος έχει στήσει το Hawai 5-0..
• Ο Μπέος παίζει σε δελτίο over ημίχρονο και under τελικό και κερδίζει.

Της μουσικής τ' ανείπωτα...

Θα ήθελα να επισημάνω τη διαφορά ανάμεσα στον μουσικό που βλέπει τη μουσική ως όχημα της δικής του ανάδειξης και του μουσικού που αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ως υπηρέτη της μουσικής. Στην εποχή μας δυστυχώς η μουσική συχνά δεν είναι παρά μόνο ένα μέσον για να αναδειχθούν κάποιοι άνθρωποι, πεινασμένοι για προβολή, σε αυτό που λέμε «σταρς», «αστέρες».

Η εξίσωση που σου βρίσκει δουλειά!!!

Σας παρουσιάζω τις εξισώσεις που υπολογίζουν την πιθανότητα σας να βρείτε δουλειά βάσει των δεξιοτήτων σας...

The Chuck Norris Virus (Extremely deadly!)

Λοιπόν...μιας και είναι εξεταστική και κλασσικά πεθαίνω στο κάψιμο κάτι τέτοιες μέρες...πρέπει να σας ενημερώσω με αφορμή ποστ του φίλου μου του Teo Pap (ωραίο αγόρι...γυμνασμένο...τρέξτε κορίτσια) για τον νέο ιό που ανακοίνωσε πριν από λίγα λεπτά η WHO (World Health Organisation) σε μένα για να σας το παρουσιάσω σαν περιστατικό μέσω του blog μου...

Chuck Norris Facts (Τα αγαπημένα μου!)

 Απλά τα σημειώνω για να μην τα ξεχάσω :p

1) Ο διάολος είδε τον Τσακ και έκανε τον σταυρό του

2) Ο Τσακ Νόρις αρρώστησε τη σοκολάτα υγείας

3) Ο Τσακ Νόρις ψαρεύει ως εξής...Εσύ, εσύ κι εσύ, ΕΞΩ!

Σταλό και απόδειξη από δω και πέρα κύριος...

http://news247.gr/ellada/eidiseis/prostima_sdoe_gia_ta_20eyra_sto_koytelo.1104171.html?fb_ref=recArt 

Εδώ δείτε τί έγινε....ρε μας πήρανε χαμπάρι ρεεεε...Από δω και πέρα η στιχομυθία γλετζέ οργανοπαίχτη θα είναι ως εξής:

Πετρολούκας Χαλκιάς...μουσικάρα από τους λίγους

Οφείλω να πω ότι ο Πετρολούκας είναι από τους πιο προικισμένους και ταυτόχρονα αφανείς μουσικούς που έχει παράξει η Ελλαδίτσα μας. Ούτε οι μισοί νέοι δεν γνωρίζουν ποιος είναι και τί έκανε ο Πετρολούκας στη ζωή του και για τί βεληνεκούς μουσικό μιλάμε...Γι' αυτό λοιπόν και σας παραθέτω ένα άρθρο βιογραφία από την εφημερίδα "ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ"

Legalize it! - Don't Criticise it!

Λοιπόν επειδή πολλά μας τα 'χουν πει τελευταία, πάρτε χαμπάρι όλοι, ότι η cannabis indica είναι παυσίπονο εκλογής για την αντιμετώπιση πόνου από χημειοθεραπεία (τη στιγμή που στην ελλάδα δεν υπάρχουν ιατρεία του πόνου) και προσφέρεται ως θεραπευτική εκλογή στο γλαύκωμα, γλαύκωμα υπό οξεία γωνία, σκλήρυνση κατά πλάκας κλπ.

Βιβλιοθήκη αγάπη μου...

Μωρό μου, το ξέρω ότι πάει καιρός από τότε που για πολλωστή φορά χωρίσαμε...

Ναι...το ξέρω είμαι γαϊδούρι που δεν πέρασα να σου πω ούτε ένα γεια μετά από 

όσα περάσαμε την τελευταία φορά μαζί. 

Στο ορκίζομαι όμως θα επανορθώσω...

Όλα είναι δρόμος...

Ο λόγος για την καταπληκτική ταινία του Βούλγαρη <<Όλα είναι δρόμος>>! Θα έγραφα πολλά γι' αυτήν την ταινία kai για τον τρόπο με τον οποίον διαπραγματεύεται την μοναξιά αλλά με πρόλαβε ένας cineκριτικός να αποτυπώσει ίσως και καλύτερα αυτά που ήθελα να γράψω. Οπότε σας παραθέτω ακριβώς το κείμενο από το http://www.cine.gr/film.asp?id=1725&page=4:

Random χώσιμο...

Επειδή καιρό είχα να χώσω κανέναν εξάψαλμο, και γενικά επειδή καιρό έχω, είπα να τον γεμίσω λίγο δημιουργικά ρίχνοντας μερικά random θαψίματα...Κάποια από αυτά είναι ενδόμυχες σκέψεις που όλοι κάνουμε, αλλά κανένας μας δεν το παραδέχεται...Enjoy!

Όταν όλα σου πάνε σκατά από το πρωί...

Και ναι, η μέρα ξεκίνησε ιδανικά σήμερα...Την προηγούμενη, έβλεπα ταινίες γιατί έφαγα πιστόλι σε μια πρόσκληση για ρεμπετάδικο, και με πήρε αργά...ή μάλλον νωρίς το πρωί. Οπότε με το που πάει 5 λέω πάμε για άλλη μια ταινία, γιατί εάν κοιμηθώ τώρα δεν ξυπνάω πότε και bye bye ciao ciao η νευρολογία μετά.

Η Σταχτομπούτα

 

Μια φορά κι έναν καιρό ήτανε, όχι πολύ μακριά από δω, ένας δημόσιος υπάλληλος που είχε μια πανέμορφη κόρη. Ο κύριος αυτός χήρεψε νωρίς καθώς η γυναίκα του πέθανε από λόξυγγα. Όπως καταλαβαίνετε μιλάμε για έναν γκαντέμη άνδρα, ο οποίος κάποια στιγμή αποφάσισε να ξαναφτιάξει τη ζωή του. Παντρεύτηκε λοιπόν μια γυναίκα καρακάξα (μεταφορικά...) η οποία είχε δύο κόρες τη Ρίτσα (απ' το Μουχρίτσα) και την Νίτσα (από το Κωλοπετεινίτσα). Τώρα τί της βρήκε, δεν μπορώ να σας το πω εγώ, ρωτήστε τον ίδιο άμα τον βρείτε κάποια στιγμή...

Ο εραστής του άσκαυλου!

Γεια σας...προφανώς έχω εξεταστική, και κάνω δυναμικό come back...Για όσους δεν ξέρουν είμαι και γκαϊντατζής, και δεν μπορώ να φανταστώ το volvoxworld χωρίς την παρουσία της γκάιντας. Ήρθε λοιπόν η στιγμή να σας την παρουσιάσω....

Ήταν άνθρωπος...

Την παρακάτω ιστορία την "έκλεψα" από ένα mail που μου στείλανε γιατί μ' άρεσε πολύ, ελπίζω να αρέσει και σε σας...Γιατί, από άγιους και σωτήρες χορτάσαμε! Καιρός είναι να βρούμε ανθρώπους! 
Μια φορά κι έναν καιρό λοιπόν, σε μια πόλη όχι πολύ μακριά από δω, ήτανε μια γριούλα...

Ένα παραμύθι...αλλιώς

 Μια φορά κι έναν καιρό, σ' ένα μεγάααααλο δάσος (κλασσικά) ζούσανε ευτυχισμένα, τα τρία μικρά γουρουνάκια (όχι μην αγχώνεστε). Ο Τίμης, ο Τζίμης και ο Τόμυ...εκεί που παίζανε ανέμελα με τα πουλιά τους, και τα ταϊζανε καναβούρι, έρχεται η μαμά τους η γουρούνα που τη λέγανε Μαρίκα (;).